ปกติของโปแป้ง ต้องขอสารภาพว่าไม่ใช่บิ๊กแฟนออฟเจแปนแต่อย่างใดเลย ไม่เคยสนใจ เจป๊อป เคป๊อปอะไรกับใครเค๊าเลย
อ้ายเรื่องไปเที่ยวญี่ปุ่นนี่ก็ไม่ได้เคยอยู่ในหัว พอดีมีวันหยุดหลายวัน คุณน้าชวน เราก็หงึกๆหงักๆไปเป็นเพื่อนคุณน้า ดูโปรแกรมทัวร์แล้วก็ออกไปทางทำบุญไหว้พระ ดอกซากุระจะได้เห็นรึเปล่า...ก็ไม่รู้... รู้แต่ว่ามีวันหยุดมากพอ...ไปเปิดหูเปิดตาในที่ที่เราไม่เคยไปก็ไม่เลวเหมือนกัน....เพราะว่าการเดินทางนั้นดีเสมอ...ชีวิตคนเรานี้สั้นนัก ถ้ายังพอมีแรงไปก็ไปเถอะ....คนเรามักจะเป็นแบบมีเงินแต่ไม่มีเวลา มีเวลาแต่ไม่มีแรง และมีแรงแต่ไม่มีเงิน สุดท้ายก็เลยอดเที่ยวกันพอดี เลยตัดใจทุบกระปุกหมูออมสิน เอามาเที่ยวซะ...
กรุงเทพ-โอซาก้า-เกียวโต-นาโกย่า-โตเกียว เที่ยวแบบต่างจังหวัดเข้ามาในเมือง
ลงเครื่องบินมาก็ยังง่วง งง หงึกหงัก ไปวัดโอซาก้า ซึ่งว่าเป็นวัดประจำเมืองที่มีชื่อเสียงมาก มีกำแพงหินสูงชันสูง20กว่าเกือบ30เมตร ซึ่งขนมาจากเหมืองที่ห่างไกลออกไป100กิโลเมตร ใช้คนงานสร้างมากถึง2ล้านคน หินแต่ละก้อนใหญ่โตมากเลย ดูแล้วให้คิดถึงนครวัด...หลังคามีรูปปลาโลมาด้วย เสียดายว่าไม่ได้เอาซูมไปด้วยเป็น ปลาทองคำนะเช่นเดียวกับรูปเสือที่แกะสลักไว้มองเห็นเด่นชัด...ปราสาทมี7ชั้นเป็นของโชกุนดังตระกูล "โตโยโตมิ" ศต.ที่16
รอบๆบริเวณก็รายล้อมด้วยต้นซากุระที่กำลังบาน เกิดมาเป็นตัวเป็นตนเพิ่งเคยเห็นซากุระ มันเป็นแบบนี้เอง...ตอนที่กลีบดอกร่วงเป็นสีชมพูเล็กๆ ปลิดปลิว ดูเหมือนความฝัน..(คงเหมือนฉากรักในหนัง....55555 )
ซากุระเป็นดอกไม้ที่ถ่อมตัวจริงนะ ออกดอกสีอ่อนๆนุ่มนวล ว่าไปก็คล้ายผู้หญิงญี่ปุ่นแต่ก็มีหลายพันธุ์แต่อันนี้เขาเรียกว่าโซเมอิซากุระ ( ถ้าเรียกผิดใครช่วยแก้ทีนะคะ ภาษาญี่ปุ่นไม่กระดิกหูเลยประเภทบอกซ้ำ5ครั้งยังจำไม่ได้ )ไม่แปลกใจที่คนญี่ปุ่นก็ชอบดูและตื่นเต้นกับการที่จะคอยเฝ้าดูซากุระบาน ....เห็นมีคนออกมานั่งปูผ้าพลาสติกสีฟ้าๆ ปิคนิคด้วย...คงเป็นเวลาที่มีความหมายสำหรับชาวญี่ปุ่น....เหมือนช่วงฤดูใบไม้ผลิคือฤดูแห่งการเริ่มต้น....
อันนี้อีกพันธุ์หนึ่งชื่อชิดาเดะซากุระ....จำชื่อไม่ได้ไม่เป็นไรนะ...ไม่ได้ท่องไปสอบที่ไหน5555...เข้าทำนองรู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม อันนี้ถ่ายมาจากอีกที่หนึ่ง เป็นพันธุ์ที่ย้อยลงมาเป็นสาย
รูปนี้ดูแล้วนึกถึงเพลง
" ยามเมื่ออยู่ในวัยเรียน เราพากเพียรให้สมใจ
ก่อนจะห่างจากกันไป เทอมสุดท้ายแล้วนะพวกเรา "
ถ่ายที่หน้าปราสาทโอซาก้า
จากนั้นก็เริ่มมองหาของกิน...ไอศกรีมชาเขียวอร่อยดีราคา300เยน (หรือประมาณ100บาทไทย ) ถึงจะหนาวแต่ก็ไม่ถึงกับหนาวเกินไปสำหรับไอศกรีม..( แต่คิดเงินแล้วแอบหนาวนิดหน่อยนะ )....หอมกลิ่นปิ้งๆย่างๆหันไปดูก็เจอกับของกินเยอะแยะ....พิซซ่าญี่ปุ่น( โอโคโนมิยากิ ) อะไรต่ออะไร ทาโกะยากิก็มีร้อนๆ ..แต่เราไม่กิน เพราะเดี๋ยวก็จะไปทานข้าวแล้ว...
อำลาจากปราสาทโอ่อ่าแห่งโอซาก้าเพียงเท่านี้....ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ ทิ้งข้อความไว้ เดี๋ยวจะแวะกลับไปทักทายตอบ..และยังมีตอน2-3-4 เท่าที่จะมีเวลาเขียน....รออยู่..เรื่องเปิ่นๆหลงๆฮาๆยังมีอีกเพียบ.....บ๊ายบาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น